Mierzmy wysoko i sięgajmy po więcej!

Większość kobiet nie stawia sobie za cel awansu, kiedy rozpoczyna pracę. Gdy pytałam członkinie zarządów, czy ich obecne stanowisko było ich aspiracją na początku kariery, odpowiedź zazwyczaj była przecząca. Szukamy przede wszystkim poczucia sensu, satysfakcji i wartości w pracy, którą wykonujemy.

Jeśli jednak ma być nas więcej na kluczowych pozycjach, powinnyśmy podejść do tematu strategicznie i odważnie aspirować na wyższe stanowiska. Po prostu sięgać po więcej.

Stereotypy i kulturowe oczekiwania wobec dziewczynek sprawiają, że trudniej jest nam mówić o osiągnięciach i sukcesach — a nawet częściej je deprecjonujemy, nie uznając ich za coś wyjątkowego. Przecież uczono nas, że: "skromność to wartość", "milczenie jest złotem", "pokorne ciele dwie matki ssie", "siedź w kącie, aż cię znajdą." Te pozornie niewinne powiedzenia zakorzeniły się w nas tak głęboko, że stały się niewidzialnymi drogowskazami, za którymi podświadomie podążamy.

To właśnie wśród kobiet jest tak wiele perfekcjonistek, które — gdy tylko osiągną oczekiwany poziom — natychmiast stawiają sobie poprzeczkę wyżej...

Co więc pomaga kobietom piąć się po szczeblach kariery? Ogromne znaczenie ma pozbycie się ograniczających przekonań i stereotypowego myślenia, a zamiast tego – dodanie odrobiny pozytywnego self-marketingu. Promujmy mądrze swoją pracę, niech nikt nie ma wątpliwości co do naszego wkładu w realizowane projekty.

Pozbądźmy się syndromu Zosi Samosi. Jedna z prezesek opowiedziała mi kiedyś, jak bardzo była dumna z siebie, że potrafiła wszystko zrobić sama. Szefowie zawsze mogli na nią liczyć — w końcu to ona zawsze „dawała radę”. Projekt z krótkim terminem? Wyjątkowo trudny i skomplikowany? „Nikt inny nie zrobi tego tak dobrze jak ty” — słyszała.

I czuła się niezastąpiona. Nim się spostrzegła, wciąż była specjalistką do „zadań specjalnych”, których nikt inny nie chciał realizować. Koledzy, którzy początkowo byli na tym samym poziomie, realizowali projekty, które ich rozwijały i dawały im widoczność oraz znaczenie w organizacji. Przyjmowali większą odpowiedzialność, ale jednocześnie oczekiwali zespołu, któremu mogliby delegować zadania.

Moja znajoma odkryła, że dopiero wtedy, gdy stała się asertywna i zaczęła otwarcie mówić o swoich oczekiwaniach, zbudowała swoją wiarygodność i zdobyła szacunek dla swojej pracy oraz kompetencji.

„Nie wiem, czy jestem gotowa na kolejny krok” — to zdanie wiele z nas wypowiedziało choć raz. Amy Cuddy w swoim znanym wystąpieniu TED „Your body language may shape who you are” opowiada, że przez wiele lat czuła się jak oszustka, obawiając się, że ktoś zaraz zorientuje się, że znalazła się na swoim miejscu przez pomyłkę.

Perfekcjonizm, brak pewności siebie i przekonanie, że musimy być w stu procentach gotowe, często sprawiają, że rezygnujemy z nadarzających się okazji. A przecież to właśnie wtedy, gdy wychodzimy ze strefy komfortu, rozwijamy się najbardziej.

Jeśli czujemy, że to czas na kolejny krok — pamiętajmy, że świat musi się o tym dowiedzieć. Wielokrotnie spotykałam się z opiniami liderów, którzy brak jasnej komunikacji interpretowali jako brak zainteresowania lub wręcz ambicji kobiet do objęcia wyższych stanowisk.

Planując swoją karierę, nie zapominajmy o konieczności zdobycia poparcia. Budujmy relacje i zjednujmy sobie sojuszników, którzy poprą nasze pomysły, zarekomendują nas do wartościowych projektów i zapewnią doświadczenia oraz widoczność w organizacji — to nieocenione.

Warto przemyśleć, kto naprawdę ma wpływ na decyzje, które mogą przybliżyć nas do celu. To nie zawsze są nasi bezpośredni przełożeni — to także klienci oraz osoby, z którymi współpracujemy w firmie. Nasze relacje aż w 60% wpływają na rozwój kariery — warto o tym pamiętać.

I na koniec najważniejsze: mierzmy wysoko i sięgajmy po więcej!